Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 472 แอนดรูว์ ฉันกลัวจริงๆ!

โคลอี้มองไปยังอเดลีน

อเดลีนดูสงบ แต่โคลอี้มองเห็นความเจ็บปวดและความหวาดกลัวในดวงตาของเธอ

ในวัยของอเดลีน เธอควรจะมีความสุขกับช่วงบั้นปลายชีวิต โดยเฉพาะหลังจากที่แอนดรูว์เกือบเอาชีวิตไม่รอด ใครจะไปคิดว่าคนใกล้ตัวจะเกือบทำร้ายเธอได้

โคลอี้เข้าใจดี ตอนนั้นเธอก็กลัวเหมือนกัน

เธออยู่กับอเดลีนทั้งคืน แ...