Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 454 เป็นความรับผิดชอบของฉันที่จะดูแลเขา

พายุกำลังโหมกระหน่ำอย่างบ้าคลั่ง ฝนเทลงมาหนักมากจนรู้สึกราวกับฟ้าดินจะรวมเป็นผืนเดียวกันอย่างยุ่งเหยิง ไกลออกไปลิบๆ ปรากฏแสงวาบสีขาวของสายฟ้าบนท้องฟ้ามืดมิด ราวกับมีใครบางคนฉีกกระชากเส้นขอบฟ้า

หลังคารถของแอนดรูว์ถูกกระหน่ำจนน้ำฝนทะลักเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง แม้จะเป็นฤดูร้อน แต่ฝนก็ทำให้เขารู้สึกหนาวเหน...