Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 441 ตอนดึกเขาคิดถึงเธอเหมือนบ้าคลั่ง

เลขานุการหญิงอยากจะพูดปลอบใจอะไรบางอย่าง แต่ก็คิดว่ายังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม

แอนดรูว์เพียงแค่บอกให้เธอกลับบ้านไป

เธอจากไป และไฟในสำนักงานก็ค่อยๆ ดับลงทีละดวง

แอนดรูว์ลากสังขารตัวเองเข้าไปในห้องทำงาน พิงประตู รู้สึกหมดเรี่ยวหมดแรงโดยสิ้นเชิง

ในหัวของเขายังคงฉายภาพโคลอี้อยู่กับคนอื่นซ้ำไปซ้ำมา และเ...