Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 411 ความทุกข์ทรมานของเธอไม่ได้นับอะไรเหรอ?

เสียงเชียร์ดังกึกก้องไปทั่ว

แสงไฟจากกองไฟส่องสว่างใบหน้าทุกคน ทุกคนยิ้มกว้าง ยกเว้นโคลอี้ที่มีน้ำตาไหลอาบแก้ม

ขาของเธอรู้สึกอ่อนแรงราวกับวุ้น

เธอได้แต่ยืนอยู่ตรงนั้น มองชายที่เธอรัก กำลังอุ้มเด็กคนหนึ่งและคุยกับผู้หญิงอีกคนอย่างสนิทสนม

เธอคิดว่า ถ้าเธอไม่ได้มาปรากฏตัว แอนดรูว์คงยังคบกับเซเลสต์ต่...