ค่ำคืนแห่งความหลงใหลกับทนายเศรษฐี

บทที่ 4: ความกำกวม

ทันใดนั้น มีคนอีกคนที่ทำให้ชาร์ลอตต์ประหลาดใจปรากฏตัวขึ้น—อีธาน เขาสังเกตเห็นเธอเช่นกัน รอยยิ้มรู้ทันปรากฏบนริมฝีปากของเขา

ลิลี่สังเกตเห็นปฏิกิริยาของชาร์ลอตต์และมองตามสายตาของเธอ เธอหันกลับมาและจิกโรเบิร์ตอย่างแรง บ่นว่า "ทำไมนายไม่เช็คล่ะ? อีธานมาทำอะไรที่นี่?"

โรเบิร์ตขอโทษอย่างจริงใจ "ขอโทษนะ ชาร์ลอตต์! ฉันผิดเองที่ไม่ได้ตรวจสอบ"

แต่มันสายเกินไปแล้ว เฟรดเดอริคเห็นพวกเขาแล้ว เขาแกล้งทำเป็นไม่รู้จักชาร์ลอตต์และทักทายเฉพาะโรเบิร์ต

โรเบิร์ตรู้สึกเป็นเกียรติ

ในตอนนั้น เฟรดเดอริคดูเหมือนจะเพิ่งสังเกตเห็นชาร์ลอตต์

ชาร์ลอตต์มีผิวที่เปล่งปลั่งอยู่แล้ว และวันนี้เธอแต่งตัวเบาๆ โดยตั้งใจ เธอสวมเสื้อยืดสีขาวหลวมๆ กับกางเกงขาสั้นสีเทาอ่อน ผมสีทองที่หยักเป็นลอนเล็กน้อยของเธอถูกมัดขึ้น ทำให้เธอดูสดชื่นแต่ชวนหลงใหล

สายตาของเฟรดเดอริคกวาดมองขาเรียวขาวของชาร์ลอตต์ และเขาเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจ "ไม่เคยเห็นคนนี้มาก่อนนะ"

เฟรดเดอริคกำลังแกล้งทำเป็นไม่รู้ และโรเบิร์ตก็เล่นตาม

โรเบิร์ตแนะนำ "นี่คือเพื่อนสมัยเรียนของลิลี่ ชาร์ลอตต์ เธอเป็นครูสอนเปียโน"

เฟรดเดอริคหัวเราะเบาๆ "สวัสดีครับ คุณรัสเซล"

เขายื่นมือออกมาในลักษณะที่ดูเหมือนสุภาพบุรุษ พร้อมรอยยิ้มครึ่งหนึ่งบนใบหน้า

ชาร์ลอตต์ยืนอยู่ตรงนั้น ลังเลเล็กน้อย แล้วแกล้งทำเป็นสุภาพและยื่นมือออกไป ฝ่ามือนุ่มของเธอถูกจับไว้ชั่วครู่

เฟรดเดอริคปล่อยมือเธออย่างรวดเร็ว รอยยิ้มเสน่ห์ปรากฏบนริมฝีปาก "คุณรัสเซล คุณอยากเล่นเกมไหม?"

ชาร์ลอตต์พยักหน้า "ขอโทษนะคะ ฉันไม่ค่อยเก่งสนุกเกอร์เท่าไหร่"

เฟรดเดอริคอารมณ์ดี เสนอว่า "ไม่เป็นไร ผมสอนคุณได้"

ด้วยคำพูดนั้น ทุกคนรอบตัวพวกเขาเข้าใจความตั้งใจของเฟรดเดอริค และสายตาของพวกเขายิ่งสื่อความหมายมากขึ้น

ชาร์ลอตต์คิดในใจว่าเฟรดเดอริคไม่ได้หลีกเลี่ยงเธอเลย ซึ่งหมายความว่าเขาไม่ชอบอีธานและไม่สนใจความคิดเห็นของอีธาน

พวกเขาย้ายไปที่โต๊ะสนุกเกอร์ว่าง เฟรดเดอริคจัดลูกบอลอย่างชำนาญ แล้วส่งไม้ให้ชาร์ลอตต์

"มาสิ ให้ผมสอนวิธีจับ" เฟรดเดอริคยืนอยู่ด้านหลังชาร์ลอตต์ มือของเขาค่อยๆ ปกคลุมมือของเธอ ปรับการจับของเธอ ชาร์ลอตต์รู้สึกถึงลมหายใจของเขาข้างหูเธอ ทำให้หัวใจเธอเต้นแรง

"ใจเย็นๆ อย่าเครียด" เสียงของเฟรดเดอริคทุ้มและนุ่มนวล "ตอนนี้ ค่อยๆ ก้มตัวลงและเล็งที่ลูกสีขาว"

ชาร์ลอตต์ทำตามคำแนะนำของเขา แต่พบว่าความสนใจของเธอถูกดึงดูดไปที่ชายด้านหลังเธอทั้งหมด การปรากฏตัวของเฟรดเดอริคห้อมล้อมเธอ ให้ความรู้สึกปลอดภัยที่อธิบายไม่ได้

"โอเค ตอนนี้ค่อยๆ ดันไม้" เฟรดเดอริคแนะนำ

ชาร์ลอตต์หายใจลึกและดันไม้ ลูกสีขาวกระทบลูกเป้าหมายอย่างแม่นยำ ทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบ

เสียงปรบมือดังขึ้นรอบๆ พวกเขา และคนเริ่มประจบพวกเขา

"คุณฮอว์กินส์และคุณรัสเซลเป็นทีมที่ยอดเยี่ยม"

"ทั้งหมดเป็นเพราะการสอนที่ยอดเยี่ยมของคุณฮอว์กินส์!"

พวกผู้ชายคุ้นเคยกับการพูดแบบนี้ และน้ำเสียงล้อเลียนกับการจ้องมองอย่างโจ่งแจ้งของพวกเขาทำให้ชาร์ลอตต์รู้สึกอึดอัด

ใบหน้าของชาร์ลอตต์เริ่มแดงเล็กน้อย เฟรดเดอริคที่อยู่ใกล้หูเธอ หัวเราะเบาๆ "ยิงได้ดีมาก! ดูเหมือนคุณจะมีพรสวรรค์"

ชาร์ลอตต์รู้สึกเหมือนมีกระแสไฟฟ้าวิ่งผ่านร่างกายเธอ วันนี้ เธอตั้งใจจะยั่วยวนเขา แต่ตอนนี้เธอกลับตกอยู่ใต้อำนาจของเขา เฟรดเดอริคโอบเธอไว้ในอ้อมแขน และพวกเขาเล่นลูกลงหลุมด้วยกันอีกสองสามลูก

ทันใดนั้น เสียงคุ้นหูทำลายบรรยากาศอบอุ่น

"ยิงได้ดี พวกคุณเป็นทีมที่ยอดเยี่ยม"

ชาร์ลอตต์หันศีรษะและเห็นอีธานยืนยิ้มอยู่ไม่ไกล เธอรู้สึกไม่สบายใจทันทีและสัญชาตญาณทำให้เธอขยับเข้าใกล้เฟรดเดอริคมากขึ้น

เฟรดเดอริคตบไหล่เธอเบาๆ และมองอีธานอย่างเย็นชา

อีธานเดินเข้ามาใกล้โต๊ะสนุกเกอร์ สายตาของเขาเลื่อนไปมาระหว่างชาร์ลอตต์และเฟรดเดอริค "ชาร์ลอตต์ เธอยังไม่รู้วิธีจับไม้ด้วยซ้ำเมื่อก่อน ดูเหมือนคุณฮอว์กินส์จะเป็นครูที่ดีนะ"

เฟรดเดอริคเลิกคิ้วใส่อีธาน "อยากเล่นสักสองสามเกมไหม?"

"ไม่ล่ะ ผมแค่แวะมาทักทายคนคุ้นหน้า พวกคุณเล่นต่อเถอะ" อีธานพูด พร้อมมองชาร์ลอตต์อย่างมีความหมาย

ในตอนนั้น ลิลี่เดินมาจากบริเวณเลานจ์อย่างรวดเร็ว กังวลว่าอีธานอาจจะรังแกชาร์ลอตต์อีก

"บังเอิญจังนะ! ทุกคนอยู่ที่นี่" ลิลี่พูด พยายามทำเสียงเป็นธรรมชาติ "ไปดื่มอะไรกันไหม? ฉันได้ยินว่าค็อกเทลที่นี่ดีทีเดียว"

อีธานแค่นเสียง "ได้สิ" และหันหลังไป

ลิลี่ผ่อนคลายและกระซิบ "บรรยากาศตึงเครียดมากเมื่อกี้ ชาร์ลอตต์ เธอโอเคไหม?"

ชาร์ลอตต์มองลิลี่ด้วยสายตาขอบคุณ "ฉันไม่เป็นไร"

ทุกคนมารวมตัวกันในเลานจ์ จิบเครื่องดื่มและพูดคุยกัน ลิลี่ดึงชาร์ลอตต์เข้าห้องน้ำเพื่อคุยกันเร็วๆ

"ใครจะคิดว่าคุณฮอว์กินส์จะแย่ขนาดนี้! เขาดูเรียบร้อยมากในงานเลี้ยงครั้งก่อนๆ" ลิลี่พูด กังวลว่าชาร์ลอตต์อาจจะหลงรักลึกเกินไป โดยรู้ว่าเฟรดเดอริคไม่น่าจะแต่งงานกับเธอ โดยเฉพาะเมื่อยังมีอีธานอยู่ระหว่างพวกเขา

ชาร์ลอตต์เข้าใจสถานการณ์อย่างดีและกระซิบ "มันแค่เรื่องทางกายภาพระหว่างเรา ฉันไม่ได้ไร้เดียงสาขนาดนั้น"

ลิลี่รู้สึกโล่งอก

ขณะที่พวกเธอกำลังจะออกไป อีธานผลักประตูเข้ามา เขาทันทีผลักชาร์ลอตต์ชิดกำแพง ใบหน้าของเขามืดและข่มขู่