Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 358 ลูกคนที่สามของเรา (ตอนที่ 1)

มันดึกมากแล้ว

รถเอสยูวีสีดำคันหนึ่งแล่นไปตามถนน เด็กๆ ที่เหนื่อยจนสลบไสลฟุบหลับอยู่เบาะหลัง

เฟรเดอริกเหลือบมองชาร์ล็อตต์

เธอกำลังเอนหลังพิงเบาะ มองออกไปนอกหน้าต่างเงียบๆ

“ยังโกรธอยู่เหรอ” เฟรเดอริกบีบมือเธอเบาๆ

ชาร์ล็อตต์ยิ้มบางๆ “ตั้งใจขับรถเถอะค่ะ”

เฟรเดอริกปล่อยมือแล้วมองตรงไปข้างหน้า สักพักเขาก็...