Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 347 มามีลูกกันเถอะ

แสงในห้องค่อนข้างสลัว

มันทอดเงายาวไปทั่วทุกที่

สายตาของพวกเขาสบกัน แต่ไม่มีใครพูดอะไรสักคำ

ในหัวของเฟรดเดอริคยังคงวนเวียนอยู่กับคำพูดของชาร์ลอตต์

"เขาก็ยังเป็นพ่อของลูกสองคนอยู่นะ"

เขารู้มาตลอดว่าชาร์ลอตต์เต็มใจที่จะประสานรอยร้าวเพื่อโลลาและคิงสลีย์ เพื่อให้พวกเขามีครอบครัวที่สมบูรณ์ ไม่อย่างนั...