Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 332 เธอตั้งครรภ์กับลูกของเขา

แอนดรูว์หยุดกึก

ครู่หนึ่ง เขาบอกเนธาน "ไปเปิดโรงแรมให้เธอ"

เนธานเข้าไปแก้เชือกให้โคลอี้ พลางตรวจดูเธอ "ดีใจที่คุณไม่เป็นอะไร!"

แต่โคลอี้เพียงจ้องมองไปยังทิศที่แอนดรูว์เดินจากไปอย่างเหม่อลอย

หัวใจของเธอหล่นวูบราวกับก้อนหิน

เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น แอนดรูว์ยืนอยู่ริมหน้าต่าง เนธานเอาเสื้อคลุมมาสวมให้เ...