Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 320 คุณหลุดออกจากลีกของฉัน (ตอนที่ 2)

บรรยากาศในห้องส่วนตัวค่อนข้างตึงเครียด

ใบหน้าของแอนดรูว์เคร่งขรึม ไม่มีใครรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

ส่วนโคลอี้ยืนอยู่ที่ประตู ท่าทางดื้อรั้นทั้งที่น้ำตาคลอเบ้า

เธอดูน่าสงสารเหมือนลูกหมาตัวน้อยๆ

แอนดรูว์ค่อยๆ ลุกขึ้นแล้วเดินไปที่ประตู เกรซสังเกตเห็นจึงร้องเรียก "แอนดรูว์!"

แต่แอนดรูว์ทำเหมือนไม่...