Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 317 ร้องแอนดรูว์ในอ้อมแขน (ตอนที่ 2)

แอนดรูว์เหลือบมองมืออันบอบบางคู่นั้น

เธอไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย เอาแต่เกาะแขนเขาเดินเล่นออกมาจากสุสานแบบนั้น

ด้านหลังพวกเขา เนธานกำลังกางร่มให้ พลางครุ่นคิดอะไรบางอย่าง

เมื่อคืนแอนดรูว์ว่าเกรซน่าเบื่อ บางทีอาจไม่ใช่เกรซที่น่าเบื่อ แต่พอได้เจอคนที่ดีกว่า คนอื่นก็เลยดูจืดชืดไปหมด

ขากลับ แอนดรูว์...