Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 28: อยู่กับฉันสักครู่

เฟรเดอริกมองเธอเงียบๆ สัมผัสได้ถึงความลังเลของเธอ

ครู่ต่อมา เขาก็ปล่อยแขนเธอ เอนหลังพิงเบาะหนังแล้วหลับตาลง เขาดูเหนื่อยล้ามากจริงๆ

ชาร์ล็อตต์ไม่อาจทำใจตำหนิเขาได้ เพียงแค่หันหน้าไปมองเขา

ครู่หนึ่ง เฟรเดอริกก็กดปุ่ม หลังคารถเลื่อนเปิดออก เผยให้เห็นท้องฟ้ายามค่ำคืนสีน้ำเงินเข้ม ดวงดาวส่องแสงสุกสว่...