Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 221 โลลา นอนหลับดีและโตขึ้น

ท้องฟ้าเต็มไปด้วยเมฆาสีแดงฉาน

แสงอาทิตย์อัสดงทอดเงาทาบทับกิ่งก้านและใบไม้อันมืดครึ้ม ทำให้สถานที่แห่งนั้นดูวังเวงเยือกเย็น ราวกับกำลังร่ำไห้อาลัยแด่ชีวิตน้อยๆ ที่เพิ่งดับสูญ

ใบหน้าของชาร์ล็อตต์เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา ดูราวกับคนเสียสติ

"โลล่า ลูกจากไปจริงๆ เหรอ? ลูกทิ้งแม่ไปแบบนี้เลยเหรอ? ลูกกลัว...