บทที่แปด: การหว่านความขัดแย้ง
"อาเรียล..." ไอวี่พึมพำชื่อนั้นออกมา เสียงของเธอเต็มไปด้วยความเกลียดชังอย่างล้นเหลือ เธอมองไปรอบๆ ห้องเรียนและสังเกตเห็นผู้คนกำลังจ้องมองเธอด้วยสายตาแปลกๆ บางคนเต็มไปด้วยความสะใจในความทุกข์ของเธอ ขณะที่คนอื่นๆ เต็มไปด้วยการเยาะเย้ย ไอวี่รู้สึกหนาวเหน็บ ราวกับร่างกายของเธอถูกแช่อยู่ในห้องเย็น ความรู้สึกนั้นช่างไม่สบายและรุนแรงเหลือเกิน
"ไอวี่ ไอวี่!" ไอวี่รู้สึกว่ามีคนกำลังเขย่าตัวเธอ ซึ่งทำให้เธอหลุดออกจากภวังค์
"หืม?" เธอหันไปมองเพื่อนร่วมโต๊ะที่กำลังมองกลับมาด้วยความสับสน
"เธอโอเคมั้ย? ฉันพยายามคุยกับเธออยู่ แต่เธอเหมือนลอยไปไกลเลย" อีฟวอนน์เพื่อนร่วมโต๊ะอธิบาย
"โอ้ ฉันไม่เป็นไร ฉันจะไปห้องน้ำก่อนนะ" ไอวี่ขอตัวและรีบออกไปอย่างรวดเร็ว
ฟิ้ว! อีฟวอนน์ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เมื่อครู่นี้ ตอนที่เธอเห็นใบหน้าบิดเบี้ยวและดวงตาอำมหิตของไอวี่ เธอแทบรู้สึกเหมือนกำลังเผชิญหน้ากับปีศาจตัวเป็นๆ แต่เมื่อเธอหันไปมองอีกครั้ง เธอกลับพบว่าใบหน้าของไอวี่กลับมาเป็นปกติแล้ว เธอถึงกับสงสัยตัวเอง บางทีสายตาเธออาจจะเล่นตลกอีกแล้วกระมัง?
"โอ้โห! เห็นหน้าบิดเบี้ยวของเธอมั้ย?" เพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งถาม สั่นสะท้านโดยไม่รู้ตัว หลังจากที่ไอวี่ออกไปจากห้องเรียน
"ใช่ น่ากลัวชิบหาย! เธออาจจะสวมหน้ากากมาตลอดเลยหรือเปล่า?" ผู้ชายอีกคนจากแถวหลังถามด้วยความสับสน
"สมน้ำหน้า เธอหยิ่งจองหองเกินไปตลอด" เจสซี่ ศัตรูตัวฉกาจของไอวี่ เยาะเย้ยด้วยความสะใจ ใช่แล้ว ตั้งแต่แรก เจสซี่รู้สึกเสมอว่าไอวี่ใช้หน้ากากเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ เธอดูเสแสร้งมาก ชอบทำตัวน่าสงสารตลอดเวลา เจสซี่เกลียดคนเสแสร้งที่สุด
ไอวี่ที่วิ่งเข้าห้องน้ำและปิดประตูดังปัง เธอมองใบหน้าบิดเบี้ยวของตัวเองที่มีสีหน้าอำมหิตในกระจกห้องน้ำ แล้วกรีดร้องสุดเสียง เมื่อระบายอารมณ์เสร็จ เธอล้างหน้าและปรับสีหน้าบิดเบี้ยวให้กลับมาเป็นปกติ ทันใดนั้น ความคิดหนึ่งก็แวบเข้ามา เธอยิ้มอย่างชั่วร้าย
"อาเรียล อย่าโทษฉันนะ เพื่อกำจัดเธอ ฉันต้องทำลายชื่อเสียงของเธอ" เธอพูดพลางยิ้ม ไอวี่มีความต้องการที่จะทำให้อาเรียลหายไปจากโรงเรียนมาสักพักแล้ว
ในขณะที่นักเรียนกำลังเรียนอยู่ในห้อง กระทู้หนึ่งค่อยๆ แพร่กระจายบนฟอรั่มของโรงเรียน มันถูกโพสต์โดยบัญชีนิรนาม นี่คือเนื้อหาของโพสต์:
"อาเรียล นางงามคนใหม่ของโรงเรียน ที่แท้ก็คือคุณหนูแห่งตระกูลฮอฟสตัดอันมีชื่อเสียงในโอเชียนซิตี้ มีข่าวลือว่าเธอถูกส่งไปอยู่ชนบทตั้งแต่อายุห้าขวบเพราะถูกมองว่าเป็นตัวอัปมงคล ในชนบท เธอสร้างปัญหาในทุกโรงเรียนที่เข้าเรียน ด้วยผลการเรียนที่แย่และการทำร้ายนักเรียนคนอื่น เธอมักถูกบังคับให้ย้ายโรงเรียนบ่อยๆ ช่างเป็นคนสร้างปัญหาอะไรเช่นนี้! และนั่นก็หมายความชัดเจนว่าเธอเป็นพี่สาวของไอวี่ ทำไมคิดว่าเธอปิดบังความจริงนี้จากทุกคน? ยิ่งไปกว่านั้น กับเกรดแบบนั้น พวกเธอคิดว่าเธอมีคุณสมบัติพอจะเข้าโรงเรียนแอนเดอร์สันอันยิ่งใหญ่หรือไม่?"
กระทู้นี้สร้างความฮือฮาในโรงเรียนแอนเดอร์สันทั้งโรงเรียนอย่างกะทันหัน
Flow with the Wind: จุ๊ นึกว่าเคยเห็นเธอเป็นเทพีของฉันซะอีก น่ารังเกียจชะมัด
Your Mom: ฮึ ใครจะรู้ว่าเธอเป็นคนแบบนั้น ฉันรู้สึกขยะแขยงแค่คิดถึงเธอ
Pretty Kitty: เฮ้ นั่นหมายความว่าเธอมาโรงเรียนแอนเดอร์สันด้วยการเส้นสายเหรอ?
Lassie: แน่นอน ไม่งั้นจะมีทางไหนอีกล่ะ?
Doll: พวก บางทีมันอาจจะแค่ข่าวลือก็ได้นะ ฉันไม่เชื่อว่าเธอเป็นคนแบบนั้น
Flow With The Wind: เฮ้ย @Doll เธอถูกส่งมาจากเธอหรือไง? พวกเธอมีความสัมพันธ์อะไรกัน? ฮึ ไปให้พ้น ไอ้เด็กเวร!
มายา ซึ่งใช้ไอดี Doll โกรธจนจมูกพองโต เธอแค่พยายามพูดแทนอาเรียล เพื่อนร่วมโต๊ะของเธอ ทำไมคนถึงด่าเธอ? เธอโกรธจนออกจากระบบและตัดสินใจงีบที่โต๊ะ ไม่ก่อนที่จะชำเลืองมองอาเรียลที่กำลังหลับอยู่ทางซ้ายมือ ซึ่งยังไม่รู้ตัวถึงพายุบนฟอรั่มของโรงเรียน
ในห้องเรียนสตรีม A ผู้คนกำลังล้อมรอบไอวี่ และเธอมีความสุขมากเพราะเธอต้องการเป็นคนเดียวที่อยู่ในความสนใจตลอดมา ริมฝีปากของเธอม้วนขึ้นด้วยความภาคภูมิใจ
'เห็นมั้ย? เธอแค่ต้องงอนิ้วและทุกคนก็จะมาประจบประแจง' เธอคิดอย่างหยิ่งผยอง
"ไอวี่ ทำไมเธอไม่บอกพวกเราว่าอาเรียลเป็นพี่สาวของเธอล่ะ?" อีฟวอนน์ เพื่อนร่วมโต๊ะถาม
"ฉันตั้งใจจะบอกพวกเธออยู่แล้ว แต่เธอ..." ไอวี่สะอื้นขณะเล่า
"เธอต้องข่มขู่เธอแน่ๆ ใช่มั้ย?" เวลมา เพื่อนรักของไอวี่ถามเสียงเย็น เธอรู้สึกหมดความอดทน เธอรู้สึกว่าอาเรียลน่ารังเกียจ เธอจะข่มขู่น้องสาวแท้ๆ ไม่ให้เปิดเผยความสัมพันธ์ทางสายเลือดได้อย่างไร?
"ไม่ พี่สาวฉันไม่ใช่คนแบบนั้น เธอแค่กลัวว่าคนจะสงสัยว่าเธอเข้าแอนเดอร์สันได้ยังไงกับเกรดแบบนั้น" ไอวี่ส่ายหัวไปมาพลางเช็ดน้ำตาที่ไม่มีอยู่จริงจากหางตา การพูดแบบนี้ ไอวี่กำลังบอกเป็นนัยว่าอาเรียลเข้าโรงเรียนแอนเดอร์สันด้วยเส้นสายจริงๆ ซึ่งเป็นสิ่งที่นักเรียนในโรงเรียนรู้สึกว่าไร้มารยาท เธอแอบดีใจเมื่อคิดว่าจะมีคนเกลียดอาเรียลมากแค่ไหนเพราะเรื่องนี้
"เธอรังแกเธอตลอด แต่เธอยังพูดดีๆ ถึงเธอ เธอใจดีเกินไปนะไอวี่ และนั่นคือเหตุผลที่เธอใช้มันเป็นประโยชน์ ไม่ต้องกังวลนะ ฉันจะหาทางสั่งสอนเธอให้เอง" เวลมาตบหลังไอวี่เพื่อปลอบใจ
"แต่ถ้าเธอเจ็บตัวล่ะ?" ไอวี่ถามอย่างกังวลพลางดึงมือเวลมา
"ไม่ต้องกังวล ฉันรู้ว่าต้องทำยังไง" เวลมาตบไหล่ไอวี่เพื่อให้ความมั่นใจ แล้วเดินออกไปอย่างเย่อหยิ่งพร้อมกับกลุ่มของเธอ ขณะที่เวลมากำลังเดินจากไป เธอไม่ได้หันกลับมา มิฉะนั้นเธอคงได้เห็นรอยยิ้มแห่งชัยชนะและความสะใจของไอวี่
"อาเรียล เธอไม่รู้หรอกว่าอะไรรออยู่วันนี้..." ไอวี่หัวเราะต่ำๆ อย่างบ้าคลั่ง หลังจากนั้นไม่นาน เสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดก็ดังมาจากห้องน้ำหญิง