Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 137: อาย

เมื่อแอเรียลได้ยินเขาพูดเช่นนั้น เธอก็อับอายจนใบหูแดงก่ำ เธออยากจะแทรกแผ่นดินหนี ทำไมเธอถึงลืมไปได้ว่าเขาเป็นคนที่ประสาทสัมผัสไวมาก สำหรับคนในโลกของพวกเขาที่คุ้นเคยกับการเห็นเลือดแทบทุกวันแล้ว เขาจะไม่ทันสังเกตเห็นกลิ่นที่มาจากตัวเธอได้อย่างไรกัน อันที่จริง แอเรียลอยากจะโต้แย้ง แต่เธอกลับหาคำพูดใดๆ ...