จากโอเมก้าสู่ลูน่า

ยามเย็นที่สะดวกสบาย

สักครู่หนึ่ง ทั้งสองยืนอยู่ตรงนั้น หายใจพยายามกลับมาสู่ความเป็นจริง มือของเกรแฮมเลื่อนออกจากกลางตัวของเธอแล้วโอบรอบเอวเพื่อช่วยพยุงตัวเธอไว้

เบลล่ารู้สึกว่าหัวใจของเธอเริ่มกลับมาเต้นปกติและค่อยๆ ปล่อยมือที่ยังจับผมของเขาอยู่ หนึ่งในมือของเธอเลื่อนไปวางบนมือของเขาที่โอบรอบเอวของเธอ อีกมือหนึ่งประคอง...