Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 71

"ไม่เป็นไรนะ" ฉันตอบแล้วกอดเขากลับ อย่างน้อยที่สุดฉันก็ทำได้แค่นี้

แน่นอนว่ามันก็ไม่ง่ายสำหรับเขาเหมือนกัน

เขาคลายอ้อมกอดแล้วจับมือฉัน ฉันว่าเขาคงทำไปตามความเคยชิน แล้วเขาก็ชักมือกลับ ราวกับเพิ่งรู้ตัวว่าทำอะไรลงไป แล้วก็เริ่มเดินไปทางห้องครัวด้วยใบหน้าเศร้าๆ ฉันเดินตามเขาไป

พอฉันก้าวเข้าไปในห้องคร...