Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 45

ทุกอย่างในโรงพยาบาลสงบเงียบ ฉันตรวจคนไข้เกือบหมดแล้ว และเหลือเวลาอีกไม่นานก็จะหมดเวรของฉัน

ฉันเหนื่อย แค่อยากกลับบ้านไปพักผ่อน

ทันใดนั้น โคลอี้ก็เดินเข้ามาในห้องที่ฉันอยู่ นี่คือคนไข้คนสุดท้ายของฉันสำหรับวันนี้ เธอเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงเร่งรีบ “เคธี่ วิ่งเร็ว! พวกเขาต้องการความช่วยเหลือที่ห้องฉุกเฉิน”...