บทที่ 3
“นึกว่าเธอจะไม่มาแล้วนะ เพื่อนเธอล่ะ? นึกว่าเขาจะมาด้วยกัน!” ฉันพูดขณะที่ขึ้นรถของเจค และเขาก็เริ่มขับไปที่ผับไดมอนด์คลอว์
“ต้องไปทำธุระนิดหน่อย เขาจะไปเจอเราที่นั่น” เจคตอบ
“วันนี้ได้ยินข่าวลือที่โรงพยาบาล โคลอี้บอกว่าอัลฟ่าของฝูงนี้จะฆ่าคนทุกคืนพระจันทร์เต็มดวงเหมือนเป็นเรื่องสนุก เธอบอกว่าเขากลายเป็นสัตว์ประหลาดที่ควบคุมไม่ได้ และไม่มีใครทนอยู่ใกล้เขาได้” ฉันบอกเจค ปกติแล้วเวลาที่เรากลับบ้าน เรามักจะคุยกันถึงวันของเรา
“เธอจะต้องแปลกใจแน่ๆ เพราะเรากำลังจะไปเจอแกมม่าของอัลฟ่า”
“ดีใจที่เธอบอกฉันก่อน ลองคิดดูสิว่าถ้าฉันพูดเรื่องนี้ต่อหน้าเขา ฉันคงอายจนตายเลย อีกอย่าง ไลล่าบอกว่าเธอพบคู่แท้ของเธอแล้ว”
เจคเม้มปาก หายใจลึกๆ แล้วพูดว่า “ดีสำหรับเธอ ไม่ใช่ทุกคนที่จะมีโชคนั้น”
ฉันรู้สึกเสียใจมากสำหรับเจค หมาป่าที่ไม่มีคู่แท้เป็นเรื่องเศร้าที่สุด การรอคอยใครบางคนที่จะเข้ามาในชีวิตในอีกห้าวันหรือห้าปีไม่ใช่เรื่องง่าย ฉันเห็นว่าเขาเศร้าแค่ไหนที่ยังไม่พบคู่แท้ของเขา ฉันรู้ว่าตอนที่เขารู้ว่าฉันไม่ใช่คู่แท้ของเขา เขารู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย มันคงจะดีมากถ้าเราเป็นคู่แท้กัน เพราะเรารู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก และเขาจะไม่ต้องรอใครที่ไม่มีวันกำหนด เขาเป็นคนดีมาก ฉันหวังว่าคู่แท้ของเขาจะรู้คุณค่าของเขา
“เธอจะพบคู่แท้ของเธอ เจค การรอคอยจะคุ้มค่าในไม่ช้านี้!” ฉันพูด เขาพยักหน้าและยิ้มเศร้าๆ ขณะขับรถ
ความไม่แน่นอนนี้ที่ว่าเมื่อไหร่เขาจะพบคู่แท้เป็นเรื่องเศร้าและทรมาน แต่ฉันยอมทำทุกอย่างเพื่อเปลี่ยนที่กับเขา การเป็นมนุษย์หมายความว่าฉันจะไม่มีวันรู้ว่าการพบคู่แท้ของตัวเองเป็นอย่างไร ความรู้สึกที่เป็นของใครบางคนพิเศษ ฉันอาจจะเป็นคู่แท้ของใครบางคน ซึ่งเกือบจะเป็นปาฏิหาริย์เพราะหมาป่ามักจะไม่สามารถคู่กับมนุษย์ได้ พวกเขามักจะปฏิเสธและเลือกคู่ที่เลือกเอง คู่ที่เลือกเองจะไม่ใช่คู่แท้ แต่สำหรับพวกเขาอะไรก็ดีกว่าการคู่กับมนุษย์ ด้วยวิธีนี้ แม้ว่าฉันจะมีคู่แท้ ก็ยังมีความเสี่ยงที่เขาจะปฏิเสธฉัน ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงคิดเรื่องนี้มากนัก ฉันไม่เคยเดทเลย ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันเป็นอย่างไร ฉันมักจะเก็บตัวเองไว้สำหรับคนพิเศษเสมอ แม้ว่าฉันจะไม่มีหมาป่า ฉันก็ยังอยากรอใครสักคนที่คุ้มค่า และในขณะที่รอ ฉันก็มุ่งมั่นเรียนรู้ทุกอย่างที่ทำได้เพื่อเป็นคนที่ดีขึ้นและให้เกียรติพ่อแม่และฝูงของฉัน
“เคที่ ไปกันเถอะ!”
เมื่อฉันมองไปข้างๆ เราก็มาถึงแล้ว เจคจอดรถเรียบร้อยแล้วและกำลังเคาะกระจกหน้าต่างของฉันให้ไป “วันนี้เธอใจลอยมากเลยนะ ฉันคิดว่าพรุ่งนี้ฉันต้องฝึกหนักกว่าเดิมเพื่อให้เธอมีสมาธิมากขึ้น” เขาล้อเลียนฉัน
“ฮาๆๆ ตลกมาก ฉันจะจำเรื่องนี้ไว้ตอนที่ฉันทำกล่องข้าวกลางวันให้เธอทั้งสัปดาห์” ฉันตอบกลับขณะที่เราเดินเข้าไปในผับไดมอนด์คลอว์
ที่นี่เป็นสถานที่ที่อบอุ่นมาก ด้านขวามือมีพื้นที่ที่บางวันของสัปดาห์จะมีนักดนตรีมาร้องเพลง การตกแต่งก็ดูสดใส เมื่อเราเข้าไป เราก็ตรงไปที่โต๊ะที่เรามักจะนั่งประจำ
“เจค!”
ประตูเปิดออก และมีชายคนหนึ่งที่มีทั้งความแข็งแกร่งและเสน่ห์เดินเข้ามาในห้อง ทำให้บรรยากาศในห้องเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ไม่อาจปฏิเสธได้ ชายสูงใหญ่และมีกล้ามเนื้อคนนี้เคลื่อนไหวด้วยความมั่นใจที่เรียกร้องความสนใจ ผมสีน้ำตาลของเขาถูกจัดอย่างไม่เป็นระเบียบแต่ดูมีเสน่ห์ เมื่อเขาเข้ามาใกล้ ฉันไม่สามารถปฏิเสธได้เลยว่าเขาเป็นผู้ชายที่หล่อที่สุดที่ฉันเคยเห็นในฝูง
ดวงตาสีน้ำตาลที่เจาะลึกของเขา ที่ถูกล้อมรอบด้วยขนตาที่ดูเหมือนจะกรอบความเข้มข้นของเขา จ้องมาที่ฉัน รอยยิ้มดึงที่มุมปากของเขา และเหมือนถูกสะกด ฉันไม่สามารถหยุดยิ้มกลับได้ ความอบอุ่นของช่วงเวลานั้นเต้นระบำบนแก้มของฉัน ทำให้ฉันหน้าแดงมากกว่าที่ฉันตั้งใจไว้
“ไฮ ชาด นี่เคที่” เจคแนะนำด้วยรอยยิ้มที่รู้ทัน ราวกับเพลิดเพลินกับพลังงานที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นระหว่างชาดกับฉัน ทรยศ! เขาผลักฉันเข้าไปในสปอตไลท์อย่างขี้เล่น ดวงตาของเขาเป็นประกาย “เคที่ นี่ชาด เขาเป็นแกมม่าของฝูง” เขาเสริม คำพูดของเขาหายไปชั่วขณะขณะที่สายตาของชาดยังคงจับจ้องฉันอยู่
ด้วยรอยยิ้มอบอุ่นที่แฝงไปด้วยความลับ ชาดยื่นมือออกมาเพื่อทักทาย เป็นท่าทางที่ทั้งสบายๆ และจงใจ ไม่เคยละสายตาจากฉันเลย เมื่อปลายนิ้วของเขาสัมผัสกับมือของฉัน ฉันรู้สึกได้ว่าหน้าฉันร้อนขึ้นอีก “ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ คุณคือเคที่ที่โด่งดังใช่ไหม” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่มีเสน่ห์แบบสบายๆ ยิ่งทำให้เขาดูมีเสน่ห์มากขึ้น “ผมชื่อชาด เอ๊ะ เจคบอกไปแล้วนี่” เขาพูดต่อพร้อมหัวเราะเบาๆ โดยไม่ละสายตาจากฉันเลย
“ยินดีเช่นกันค่ะ ชาด” ฉันตอบกลับไป แม้ว่าสายตาที่ไม่ละไปจากฉันนั้นจะทำให้ฉันรู้สึกว้าวุ่นก็ตาม มีบางอย่างที่น่าสนใจในวิธีที่เขาจ้องมองฉัน เหมือนกับว่าเขาเห็นอะไรที่มากกว่าที่ตาเห็น “ฉันกลัวที่จะถามว่าเจคพูดอะไร” ฉันละสายตาจากเขาและมองไปที่เจคอย่างสงสัย และสังเกตว่าชาดยังคงถือมือฉันและมองฉันอยู่
“เขาพูดแต่เรื่องดีๆ ทั้งนั้น ผมคิดว่าคุณเป็นแฟนของเขาเพราะเขาพูดถึงคุณบ่อยมาก ผมดีใจที่รู้ว่าคุณไม่ใช่ โดยเฉพาะเมื่อได้พบคุณตัวจริง” รอยยิ้มของเขากว้างขึ้น ยังคงถือมือฉันอยู่ ฉันพยายามจะปล่อยมือ แต่เขาดูเหมือนหลงใหลในสายตาของฉันและไม่ยอมปล่อยมือ
“เรานั่งลงกันดีไหม? สั่งอะไรหน่อย เคที่ เอาเหมือนเดิมไหม?” เจคพูดและวางมือบนไหล่ฉัน ชาดสังเกตและปล่อยมือฉัน จากสีหน้าของเขาดูเหมือนเขาไม่ค่อยพอใจ
หลังจากสองชั่วโมง เราได้กิน ดื่ม และรู้ข้อมูลมากมายเกี่ยวกับชาด เจคยังพูดถึงฉันทุกครั้งที่พูดถึงเขา เจคเมินหน้าฉันที่แสดงออกว่า ‘นายทำอะไรอยู่?’ ชาดบอกว่าเขารอคู่ของเขามาสิบปีแล้ว และคิดว่าเธออาจจะตายไปแล้ว เขาบอกว่าเขากำลังมองหาคนพิเศษที่จะมาเป็นคู่ของเขา เมื่อเขาพูดอย่างนั้น ฉันก็รู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น
เจควางแผนการพบกันนี้!
เจ้าบ้า! เมื่อฉันกลับบ้าน ฉันจะดึงผมเขาออกให้หมด
“งานของคุณเป็นยังไงบ้าง ชาด?” ฉันถามเพื่อเบี่ยงเบนคำถามมากมายที่เขาถามเกี่ยวกับฉัน ซึ่งเจคไม่หยุดตอบเลย
“งานยุ่งมากครับ เรามีอัลฟาที่ต้องรับมือ แต่เขามีความสามารถมาก ผมอยู่ข้างเขาตลอด แต่คนที่ตามเขามากที่สุดคือเจสัน เบต้าของแพ็ค เบต้าเจสันเชื่อในการแก้ปัญหาด้วยกำลัง แต่ผมเชื่อในการหาวิธีที่ฉลาดกว่า!” เขาพูดและพยักหน้าให้เจค
“อ๋อ คุณทำงานที่การฝึกอบรมระดับสูงของเจคด้วยเหรอ?” ฉันถาม และทันทีที่พูด เขาหันมาสนใจฉัน
“ใช่ครับ ผมสอนชั้นเรียนของเจคเมื่อเทอมที่แล้ว และตอนนี้ผมกำลังฝึกเขาเป็นลูกศิษย์ของผม” เขาพูดอย่างภาคภูมิใจในตัวเจค
เราคุยกันต่ออีกสองชั่วโมงและหยุดเพราะผับกำลังจะปิด เมื่อเราจะกล่าวลากัน
ชาดขอเบอร์ฉันและบอกว่าเขาอยากรู้จักฉันมากขึ้น เมื่อเขาพูดอย่างนั้น ฉันก็หน้าแดงทันทีเหมือนมะเขือเทศ จากนั้นเขาได้เบอร์ฉันไป และเราก็กล่าวลากัน
“เจ้าบ้า! ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่านายทำให้ฉันไปเดทโดยไม่บอกล่วงหน้า เจค! นายคิดอะไรอยู่? ปกตินายไม่เป็นแบบนี้” ฉันพูดขณะที่เราขึ้นรถ
“เคที่ คุณเป็นคนสำคัญที่สุดในชีวิตผมคนหนึ่ง ผมถือว่าคุณเป็นน้องสาว เมื่อผมพบชาด ผมเริ่มชื่นชมเขา โดยเฉพาะเมื่อรู้ว่าคุณมีอะไรที่เหมือนกันมาก ผมไม่รู้ว่าเขาจะดีใจขนาดนี้ที่ได้พบคุณ ผมสาบาน! ผมไม่รู้ว่าเขาจะขอเบอร์คุณและพูดถึงคู่ของเขา” เขาพยายามแก้ตัว
“เหลือเชื่อ! นายขายฉันเหมือนฉันหมดหวังหาคน” ฉันตะโกนใส่เขา
“เคที่ มันไม่ใช่อย่างนั้น เขาดูเหมือนเป็นคนที่หมดหวังในสถานการณ์นี้ ผมแค่คิดว่าคุณควรให้โอกาสเขา เขาเป็นคนดี และผมแค่อยากให้สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับคุณ คิทแคท” เขาพูดพร้อมยิ้มและฉันก็กลอกตา
“เขาน่ารัก...” ฉันพูดเบาๆ
“ผมรู้! ผมรู้ว่าคุณจะชอบเขา” เขาหัวเราะและพูดต่อ “ผมจะไม่แนะนำเขาเลยถ้าผมไม่คิดว่าเขาเป็นคนที่ควรจะจริงจัง คิทแคท”
ตลอดทางกลับอพาร์ตเมนต์ เราคุยกันเรื่องชาด เขาส่งข้อความมาที่โทรศัพท์ของฉัน
‘ผมบันทึกเบอร์คุณแล้วนะ เจ้าหญิง การได้พบคุณเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เกิดขึ้นกับผมเมื่อเร็วๆ นี้!’
ฉันอ่านมันด้วยรอยยิ้มใหญ่บนใบหน้า โอเค ฉันรู้ว่ามันหวานเกินไป แต่ครั้งแรกที่ฉันรู้สึกว่ามีคนสนใจฉันอย่างจริงจัง
และเพียงแค่นั้น ในช่วงเวลาที่ไม่คาดคิด การพบกับชาดก็กลายเป็นสิ่งที่ฉันไม่เคยคาดคิดมาก่อน