Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 26

"หวัดดี," ฉันพูดอย่างเขินอาย

"ไปเถอะ," เขาพูดอย่างห้วนๆ แล้วหันไปทางทางออกของตึก ฉันปิดประตูแล้วตามเขาไป

ทำไมเขาต้องอารมณ์เสียขนาดนี้ด้วยนะ? แล้วทำไมต้องหล่อขนาดนี้ด้วย?

ไม่สิ เคที่ อย่าคิดแบบนั้น ฉันส่ายหัวเพื่อไล่ความคิดนั้นออกไป

เมื่อเราออกจากตึก เขาเปิดประตูรถให้ฉัน ฉันขึ้นรถไป โอเค บางทีเขาอาจจ...