Read with BonusRead with Bonus

หนังสือเล่มที่ 2 - บท 62

“คุณคือ...” ฉันพึมพำ ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง

ต้องเป็นทริสตันแน่ๆ!

ทริสตันหน้าเหมือนแม่ฉันเปี๊ยบเลย ให้ตายสิ เขาไม่เหมือนน็อกซ์หรือฉันเลยสักนิด

นี่เรามาอนาคตไกลแค่ไหนกันวะเนี่ย

เวรเอ๊ย!

น็อกซ์ดูเหมือนจะหลุดจากภวังค์เมื่อทริสตันกอดเขาพร้อมกับผู้หญิงผมแดงเข้มข้างๆ ซึ่งดูเหมือนจะเป็นเมทของทริสตัน

“เจ้...