Read with BonusRead with Bonus

หนังสือเล่มที่ 2 บท 57

ไนจ์หันมาหาฉันด้วยแก้มที่แดงก่ำ “ฉันหมายถึง...” เขาทำหน้าแหยเมื่อมองไปที่น็อกซ์แล้วมองกลับมาที่ฉันอย่างประหม่า “ฉันหมายถึงว่านี่จะไม่เป็นปัญหาอีกต่อไป เพราะจะว่าไปแล้ว เกือบทุกคนที่ตายก็เป็นคนที่เราต้องช่วย... เล็กซี่ ฉันเสียใจกับการสูญเสียของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะฉันอยู่ที่นั่นด้วย”

ฉันจ้องม...