Read with BonusRead with Bonus

หนังสือ 2 - บท 24

ร่างกายของฉันสะดุ้งกลับอย่างแรงและร้องออกมาอย่างเจ็บปวด “อ๊ากกก!”

ฉันมองไปที่หัวใจของฉันที่โดนลูกธนูบ้าๆนั่น มีกลิ่นของวูล์ฟเบนที่ชัดเจนทันทีที่ฉันดึงลูกธนูออกมา “เวรเอ๊ย!”

ฉันหลับตาปี๋และกระพริบตาหลายครั้งเพื่อพยายามไม่ให้เวียนหัว

เมื่อมนุษย์หมาป่าโดนวูล์ฟเบน เขาจะสูญเสียการติดต่อกับหมาป่าของเขาทัน...