Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 106

ไคเดน

ผมแทบจะรอไม่ไหวจนกระทั่งเรามาถึงบ้านแพ็ค

และทันทีที่เรามาถึง ผมก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจที่ไม่มีใครอยู่ที่นี่นอกจากผม เพราะทันทีที่ผมพาเคธี่ออกจากรถ ผมก็จับเธอโยนขึ้นไปบนบ่าแล้วพาเธอตรงไปที่ห้องของผมทันที ขณะที่เธอหัวเราะคิกคัก

เสียงหัวเราะของเธอทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นขึ้นเรื่อยๆ

ถ้ามีใครเ...