Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 182

ฉันนั่งอยู่ในห้องทำงานกับเอไลจาห์ ตอนที่เราได้ยินเสียงปืน หรือควรจะพูดว่าฉันมั่นใจว่าเป็นเสียงปืนมากกว่า “นั่นใช่เสียงที่ฉันคิดหรือเปล่า” ฉันถามเอไลจาห์ “ใช่ ฉันเกรงว่าจะเป็นอย่างนั้น” “ฉันหวังว่าแขกคงไม่ได้ยินนะ” ไม่เคยมีแวบหนึ่งในความคิดฉันเลยว่าโรมิโออาจจะถูกยิง วินาทีต่อมา ลูคัสก็พยุงโรมิโอเข้าม...