Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 75: ฉันอยู่ที่บ้าน

บทที่เจ็ดสิบห้า: ฉันกลับบ้านแล้ว

เอลีน่า

หลังจากพยายามอีกหลายครั้งที่จะทำให้ฉันอยู่กับเขา เบอร์นาร์ดก็ปล่อยให้ฉันไป ฉันเกือบจะลอยกลับบ้านของแกมม่า มันมืดแล้วและดูน่ากลัวเล็กน้อยแต่ฉันรู้สึกปลอดภัย มีการ์ดกระจายอยู่ทั่วบริเวณแพ็ค ฉันรู้ว่าหมาป่าพวกนั้นคงไม่กล้าข้ามเขตแพ็คเพื่อตามหาฉัน โดยเฉพาะเมื่อ...