Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 161: แม่บ้านเกียรติยศ

บทที่ 161: เพื่อนเจ้าสาว

เอลีน่า

เรานั่งเงียบๆ ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน อาจจะเป็นชั่วโมงหรือแค่ไม่กี่นาที ฉันกอดเธอไว้แน่นขณะที่เธอร้องไห้ปล่อยความเจ็บปวดที่ถูกกักเก็บไว้ในใจออกมา

ฉันตกใจจนพูดไม่ออก ดอริสเป็นนักสู้ที่แข็งแกร่งและมุ่งมั่นที่ฉันมักมองว่าไม่มีอะไรทำลายได้ การเห็นเธออ่อนแอและแตกสลายข...