Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 126: มอร์ฟีน

บทที่ 126: มอร์ฟีน

เบอร์นาร์ด

ผมยืนอยู่หน้าประตูห้องของไอวอรี่เป็นเวลาสิบนาทีแล้ว มองดูประตูนั้นโดยไม่รู้จะทำอย่างไร ผมเคยชินกับการเห็นเธอที่เข้มแข็งและไม่มีใครทำอะไรได้ ผมไม่รู้ว่าผมจะรู้สึกอย่างไรเมื่อเห็นเธอที่บอบบางและอ่อนแอเช่นนี้ ผมวางมือบนลูกบิดประตูและหมุนมัน ผมเดินเข้าไปในห้องด้วยไหล่ที่เ...