Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 137

อิซาเบลลา

ฉันมองตามสเปนเซอร์ที่ออกจากเพนท์เฮาส์ไปก่อน เขาถือกระเป๋าใบสุดท้ายไปที่รถ ประตูปิดลงเบาๆ หลังเขา และฉันถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวในความเงียบ อพาร์ทเมนต์รู้สึกว่างเปล่าและนิ่งเงียบ แต่จิตใจของฉันกลับไม่สงบเลย ความรู้สึกแปลกๆ ก่อตัวขึ้นในท้องของฉัน—ความรู้สึกที่ฉันไม่สามารถสลัดออกไปได้

ฉันส...