Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 109

อิซาเบลล่า

ฉันตื่นขึ้นมาเมื่อแสงอ่อนๆ ส่องผ่านม่านเข้ามา แผ่กระจายไปทั่วเตียงกว้างที่ว่างเปล่า ความผิดหวังเล็กๆ คลื่นซัดเข้ามาในใจเมื่อรู้ว่าคู่ชีวิตของฉันยังไม่กลับมา พวกเขาควรจะกลับบ้านแล้ว ฉันถอนหายใจ พลิกตัวไปด้านข้างและจ้องมองพื้นที่ที่พวกเขาควรจะอยู่ ผ้าปูเตียงยังเย็นและไม่ถูกแตะต้อง

ฉัน...