Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 53 - ไม่มีความกลัว

ผมตัวสั่นเป็นลูกนก มือที่ถือโทรศัพท์ก็สั่นเทาด้วยความกังวล

"ทำเลยสิ!" โกสต์พูดกระตุ้น "นายไม่มีอะไรจะเสียสักหน่อย!"

"มัน-"

"ไม่ มันใช่เลย!" โกสต์พูดแทรก "โทรหาผู้หญิงคนนั้นซะทีสิ!"

หัวใจผมเต้นรัวจนแทบจะหลุดออกมาจากอก เหงื่อซึมใต้คอเสื้อ – ความรู้สึกนี้มันแย่ยิ่งกว่าตอนชวนเอมิลี่เต้นรำเสียอีก!

"ให้ฉั...