Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 10 - รู้สึกผิด

ถึงแล้ว เสียงของวิลโลว์ดึงฉันกลับมาจากภวังค์ความคิด ฉันเงยหน้ามองไปยังทางออกจากป่าซึ่งมองเห็นบ้านของฉัน เจ้าสี่ล้อสุดที่รักของฉันจอดอยู่ในที่ของมันตรงทางรถเข้าบ้านเรียบร้อยแล้ว

วิลโลว์ส่งการควบคุมคืนให้ฉัน และฉันก็คืนร่างเป็นมนุษย์

เดินไปอีกแค่สี่ฟุต ฉันก็เจอเสื้อผ้าที่ซ่อนอยู่ในโพรงตอไม้ มิลาคงเป็น...