ผู้ให้กำเนิดของราชาหมาป่า

ตั้งแต่เริ่มต้น

เมฟ

โซเรนลุกขึ้นเดินไปยังกองผ้าห่มที่กองระเกะระกะอยู่บนพื้นชื้นแฉะ ผ้าห่มที่ยังคงมีกลิ่นของเขา กลิ่นของเราสองคน เขาหยิบมีดออกมาจากเป้ ลากสันมีดไปบนฝ่ามือ – ไม่แรงพอจะบาดผิว แต่ก็พอให้รู้สึกได้ คงกำลังจินตนาการถึงความตายของตัวเองด้วยน้ำมือฉัน

จดหมายยังคงอยู่ที่เดิมที่ฉันทำตกไว้ หมึกเริ่มซึมไปทั่วกร...