Read with BonusRead with Bonus

ผีจากอดีต

แสงแดดยามเช้าอันพร่ามัวสาดส่องลอดผ่านหมู่เมฆทะมึน ทิ้งลำแสงเป็นริ้วสายผ่านม่านหมอกที่รวมตัวกันหนาอยู่ระดับข้อเท้าของฉัน เราเดินกันมาอย่างน้อยก็สองไมล์แล้ว ไปในทิศทางไหน... ฉันไม่รู้ และบอกตามตรงว่าฉันไม่สนใจเลยด้วยซ้ำ โซเรนเดินนำหน้าฉันไปหลายหลา และไม่แม้แต่จะชายตามองมาทางฉันเลยขณะที่เขาพาฉันเดินไปต...