ผู้ให้กำเนิดของราชาหมาป่า

เพื่อนของฉัน

โลแกน

ร่างผมกระแทกพื้นแข็งเสียงดังอั่ก ความเจ็บปวดแล่นพล่านไปทั่วร่าง ปลุกสติผมให้กลับคืนมา หินสีทึมและกระจกสีเริ่มปรากฏแก่สายตา ทุกอย่างดูคุ้นเคย... เราอยู่ในหุบเขาเร้นกาย ในปราสาท

ผมกะพริบตา สูดหายใจเข้าลึก แล้วงอตัวลุกขึ้นนั่งก่อนจะโซซัดโซเซยืนขึ้น ภาพตรงหน้าพร่ามัว แต่ผมพอจะมองเห็นเค้าโครงร่าง...