Read with BonusRead with Bonus

อากาศที่ฉันหายใจ

ซิดนีย์

ผมอยู่นอกบ้านทั้งวัน ผมไม่กลับบ้านจนกระทั่งตะวันลับฟ้าและท้องฟ้ากลายเป็นสีดำสนิทอันไร้ที่สิ้นสุด ประดับด้วยดวงดาวพร่างพราย

ต้องยอมรับว่า ผมอยู่ที่ทำงานจนเกือบสี่ทุ่มเพียงเพื่อจะกวนประสาทโคเซ็ตต์ คิดว่าเธอคงจะรออยู่ที่ประตูเพื่อจะเล่นงานผม ทั้งๆ ที่เธอเองนั่นแหละที่รังแกไล่ผมออกจากบ้านตัวเอง...