Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 95

บทที่ 51

ขณะที่แอมเบอร์กับลูก้ากำลังปีนบันไดขึ้นไปยังอพาร์ตเมนต์ชั้นสองของเธอ นิโคกระโดดข้ามขั้นนำหน้าไปหนึ่งก้าว มือเล็กๆ ของเขาจับมือแอมเบอร์ไว้แน่น ด้านหลังพวกเขา ลูก้าแบกกระเป๋าใบสุดท้ายที่เหลืออยู่ เสียงฝีเท้าของเขาหนักอึ้งบนขั้นบันไดไม้เก่าๆ ที่ส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าด แสงยามบ่ายส่องลอดผ่านหน้าต่าง...