Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 49

บทที่ 4

นิโก้รู้สึกเหนื่อยล้าและท้อแท้สุด ๆ เขาครางเบา ๆ ก่อนจะยอมแพ้ให้กับความเหนื่อยล้าที่ตามไล่ล่าเขามาหลายชั่วโมง เปลือกตาของเขาปิดลง การหายใจช้าลงขณะที่เขาค่อย ๆ หลับไปในสภาพที่ไม่สบาย

“กลับบ้านนะ มามี้” นิโก้กระซิบเบา ๆ เป็นคำพูดสุดท้ายที่แทบจะไม่ได้ยิน ขณะที่ร่างเล็ก ๆ ของเขาผ่อนคลายลงในอ้อ...