Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 178

บทที่ 4

ลมพัดหวีดหวิวราวกับเสียงหอนของหมาป่าในป่า — เสียงที่ทั้งดุร้ายและโศกเศร้า สะท้อนก้องไปตามถนนที่ว่างเปล่า ที่ไหนสักแห่งในความไกล เสียงไซเรนดังขึ้นแล้วค่อยๆ เงียบหายไป กลืนหายไปในความมืดของราตรี หิมะสะสมตัวสูง ปกคลุมถนนด้วยหย่อมหนาๆ และโลกนอกประตูบ้านของเธอตกอยู่ในความเงียบที่ชวนขนลุก ราวกั...