Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 170

บทที่ 57

เช้าวันต่อมา เรื่องราวกลับยิ่งเลวร้ายลงไปอีก

เกรแฮมตื่นก่อนฟ้าสาง ห้องยังคงอาบไล้ด้วยแสงสีเทาหม่น ไอลานอนขดตัวกลมอยู่ข้างเขา ใบหน้าครึ่งหนึ่งจมอยู่ในหมอน หายใจแผ่วเบา ชั่วขณะหนึ่งอันยาวนาน เขาก็ได้แต่เฝ้ามองเธอ กระจางๆ บนสันจมูก การขยับขึ้นลงอย่างแผ่วเบาของหัวไหล่ใต้ผ้านวม—ช่างคุ้นเคยเหลื...