Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 152

บทที่ 39

ความหงุดหงิดขัดใจกัดกินเขาอย่างไม่หยุดยั้งและไม่รู้จักพอ มันชอนไชอยู่ใต้ผิวหนังราวกับปรสิตที่สลัดไม่หลุด ด้วยเสียงคำรามแห่งความเดือดดาล เขากระชากโทรศัพท์แล้วขว้างมันสุดแรงข้ามห้อง เสียงพลาสติกแตกกระทบผนังดังแคร็กแทบไม่ช่วยบรรเทาพายุที่ก่อตัวอยู่ข้างในได้เลย หมัดของเขาเกร็งแน่น กรามขบกันจนเ...