Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 125

บทที่ 12

ราวตีสี่ เขาถูกปลุกให้ตื่นจากฝันร้ายที่ชัดเจนราวกับเกิดขึ้นจริง ฝันนั้นน่าสะพรึงกลัว—เขาเห็นงานศพของตัวเอง ร่างไร้การเคลื่อนไหวในโลงศพกำลังถูกหย่อนลงสู่พื้นดิน แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่หลอกหลอนเขา สิ่งที่ติดอยู่ในใจ กัดกินความคิดของเขา คือภาพของไอลา ไอลาตัวน้อย ผู้ซึ่งในสายตาเขาไม่ใช่เด็กอีกต่อ...