Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 108

บทที่ 62

แอมเบอร์เคลื่อนไหวราวกับคนคลำทางในความมืดมิด มองไม่เห็นสิ่งใดนอกจากพายุอารมณ์อันท่วมท้นที่โหมกระหน่ำอยู่ภายใน มือของเธอควานไปปะทะกับเฟอร์นิเจอร์ ปัดแจกันใบหนึ่งหล่นแตกกระจายบนพื้น แต่เธอก็แทบไม่รับรู้เสียงนั้น เข่าของเธออ่อนลงเมื่อไปถึงธรณีประตูห้องนอน ต้องคว้ากรอบประตูไว้เพื่อพยุงตัว

ข้า...