Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 108

บทที่ 62

แอมเบอร์เคลื่อนไหวเหมือนคนที่กำลังคลำทางในความมืด ตาบอดต่อทุกสิ่งยกเว้นพายุอารมณ์ที่กำลังโหมกระหน่ำในใจของเธอ มือของเธอสะเปะสะปะไปตามเฟอร์นิเจอร์ ทำแจกันตกแตกบนพื้น แต่เธอแทบไม่ได้ยินเสียงนั้นเลย เข่าของเธอทรุดลงเมื่อถึงประตูห้องนอน จับกรอบประตูเพื่อพยุงตัวเอง

ข้างใน ลูค้ายืนขึ้นอย่างรวดเ...