Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 52 - หายใจเอ็มม่า

เอ็มม่า

ฉันใช้หวีแปรงผมยาวสีขาวของตัวเอง ปล่อยให้มันปิดทับรอยช้ำสีม่วงที่ผลิบานใต้ใบหูและใกล้กับรอยของฉัน

เฮเดรียนเดินเข้ามาในห้องแต่งตัวโดยมีเพียงผ้าขนหนูพันรอบเอว กล้ามเนื้อของเขาดูบวมและเห็นชัดเจนกว่าปกติ มีเส้นเลือดทอดผ่านร่องกล้ามเนื้อรูปตัววีใกล้สะโพกเขาและหายเข้าไปใต้ผ้าขนหนู

ไหล่ของเขาลู่...