Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 115 - เธอไม่ใช่มนุษย์

เอ็มม่า

แหวนเงินเกลี้ยงดูบอบบางอยู่บนนิ้วเธอ พลอยไพลินสีน้ำเงินเข้มเป็นประกายในแสงแดดยามเช้า มันสะท้อนแสงเป็นประกายวับเมื่อฉันพลิกมือเธอในมือฉัน

“สวยจังเลย” ฉันเอ่ยด้วยความทึ่ง

จูลี่หน้าบานขณะมองแหวนหมั้นของตัวเอง ความสุขของเธอเจิดจ้าจนแผ่กระจายไปรอบๆ และฉันเห็นรอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าลูกค้าคนอื่...