Read with BonusRead with Bonus

บทที่เก้า

แสงแดดสาดส่องผ่านช่องว่างของผ้าม่านเข้ามา ฉันตื่นมาหลายชั่วโมงแล้ว เอาแต่นอนคิด มีอยู่ชั่วขณะสั้นๆ แวบหนึ่งที่ทุกอย่างซึ่งเกิดขึ้นในสัปดาห์นี้หายไปจากหัวสมองฉัน ชั่วขณะนั้นคงอยู่เพียงครู่เดียวก่อนที่ทุกอย่างจะพังทลายลงมาอีกครั้ง ไหล่ฉันห่อลงเองอย่างเห็นได้ชัด คงเพราะกำลังเศร้า

อารมณ์ฉันดีขึ้นเล็กน้...