Read with BonusRead with Bonus

บทหกสิบเจ็ด

"อย่าให้วิกตอเรียมารบกวนใจเธอเลยนะ" โซอี้พูดเมื่อเราเดินกลับเข้ามาในห้องของเธอ

"ฉันไม่ได้คิดมากซะหน่อย" ฉันตอบ ซึ่งมันเป็นแค่คำโกหกคำโต

อันที่จริงฉันคิดมาก ฉันพยายามจะไม่นึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องอาหาร แต่ภาพมือของวิกตอเรียบนตักของซินก็วนเวียนอยู่ในหัวของฉัน

ดูเหมือนเราจะหนีพ้นจากอุปสรรคอะไรก็ตามที...