Read with BonusRead with Bonus

บทหกสิบสอง

ฉันอยู่ในห้องนั่งเล่นของห้องพักในโรงแรม ซินไม่อยู่แถวนี้เลย และฉันเดาว่าเขาคงออกไปตั้งแต่เช้าตรู่ตอนที่ฉันยังอยู่บนเตียง ฉันพ่นลมหายใจ ไม่ได้สนใจรายการในทีวีเท่าไหร่ สิ่งเดียวที่ฉันคิดคือเมื่อไหร่ซินจะเลิกทำเมินเฉยใส่ฉันเสียที

ส่วนหนึ่งฉันก็โมโหที่เมื่อวานเขาไม่เปิดโอกาสให้ฉันอธิบายอะไรเลย กลับเลือก...