บทที่ห้า
มุมมองของซิน
"ด...ได้โปรด เมตตาด้วย"
ไอ้เหี้ยเอ๊ย
ถ้ามันคิดว่าคำอ้อนวอนน่าสมเพชนั่นจะทำให้กูไว้ชีวิตกระจอกๆ ของมันล่ะก็ มันคิดผิดถนัดเลยไอ้สัส มันพลาดตั้งแต่ที่พยายามขโมยเงินกูแล้วเอาข้อมูลไปให้ศัตรู กูคือบอสตัวจริงของมาเฟียอิตาลี แค่ได้ยินชื่อกู พวกมันก็ขนหัวลุกไปถึงสันหลังแล้ว พวกมันคงฉี่ราดกางเกงแค่ได้ยินชื่อกู
นิโคไล วิโอลันเต
แต่กูชอบให้เรียก ซิน มากกว่า
ใครๆ ก็กลัวกู และพวกมันก็ควรจะกลัว มีแต่ไอ้โง่เท่านั้นที่กล้าท้าทายและลองดีกับกู
"ได้โปรด ม...เมตตาด้วย" ชายตรงหน้าอ้อนวอนอีกครั้ง ราวกับว่านั่นจะเปลี่ยนใจกูได้
"งั้นมึงก็ไม่ควรทรยศบอสตั้งแต่แรก" เจสัน หนึ่งในลูกน้องของกูตะคอกใส่มัน ก่อนจะเตะเข้าที่ท้องมันอย่างแรง มันครวญครางด้วยความเจ็บปวด กระอักเลือดออกมา
น่ารังเกียจชะมัด
ในฐานะคนของเรา มันน่าจะรู้ว่าไม่มีทางหนีเรื่องพวกนี้พ้น ลูกน้องของกูก็โหดเหี้ยมและอำมหิตไม่ต่างจากกู สัตว์ร้ายชัดๆ
กูย่อตัวลงตรงหน้ามัน มันยังคงนอนอยู่บนพื้น กุมท้องที่ปวดร้าว ต้องบอกว่าลูกน้องกูจัดหนักให้มัน แต่มันกลับร้องโหยหวนเหมือนเด็กผู้หญิง ไอ้ตุ๊ดเอ๊ย กูคว้าผมมัน บังคับให้มันมองหน้ากู สภาพมันเละเทะไปหมด ใบหน้าอาบไปด้วยเลือดของตัวเอง ตาก็เขียวช้ำ น่าขยะแขยงสิ้นดี
"ซานติอาโก!" ร่างมันสะดุ้ง ตัวสั่นเทิ้มเมื่อได้ยินเสียงกู ถ้ามันกลัวกูขนาดนี้ ก็น่าจะคิดให้ดีก่อนที่จะทรยศ "มึงเข้าใจผลที่จะตามมาของการขโมยและทรยศกูดีใช่ไหม?" กูถาม เสียงเรียบเฉยแต่ก็น่าสะพรึงกลัว ทำให้มันกลัวจนขี้หดตดหาย
"ตอบกูมา" กูกระแทกเสียง ทำให้มันหน้าเบ้
"ค-ครับ ผมขอโทษ มันจะไม่เกิดขึ้นอีก ผมสาบาน" มันตอบเสียงสั่น
กูถอนหายใจ คืนเดียวได้ยินคำพูดพวกนี้จากปากมันกี่ครั้งแล้ววะเนี่ย ไอ้หมอนี่มันกวนประสาทกูเก่งจริงๆ
กูขย้ำผมมันแรงขึ้น ดึงหน้ามันเข้ามาใกล้ "กูไม่เคยมีความเมตตา และมึงก็รู้ดีตอนที่สาบานตนเข้าร่วมครอบครัวนี้" กูถาม มันพยักหน้าเบาๆ กูแสยะยิ้มแล้วหันไปทางลูก้า มือขวาของกู ราวกับเขารู้ว่ากูต้องการอะไร เขาก็พยักหน้าแล้วหยิบบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกง จากนั้นก็วางมันลงบนฝ่ามือของกู
ปืนกระบอกหนึ่ง
ซานติอาโกพยายามดิ้นให้หลุดจากมือทันทีแต่ก็ล้มเหลวอย่างน่าสมเพช กูเลื่อนปืนจ่อหน้าผากมัน กูรู้สึกได้ว่าหน้ามันซีดเผือดและตาเบิกกว้างขณะที่ร้องไห้ฟูมฟาย
"กูให้โอกาสมึงสารภาพตั้งหลายครั้งแล้ว และมึงก็ทำพังหมดไอ้สัส มึงกล้าดีมาท้าทายกู มึงคิดว่าจะหนีกูพ้น พยายามลองดีกับกู ทั้งที่รู้ดีว่ากูมันสัตว์ร้ายขนาดไหน" กูสบถใส่มันอย่างเดือดดาล
"ได้โปรด ด-ได้โปรด ซิน ผมขอร้อง ได้โปรดอย่าทำ" กูยืนขึ้นโดยที่ปืนยังจ่อมันอยู่
กูก็เบื่อเกมนี้แล้ว
กูอยากจะจบชีวิตมัน
สัตว์ร้ายในตัวกูกำลังร่ำร้องขอการปลดปล่อย กูยอมจำนนต่อแรงกระตุ้นที่จะสาดเลือดมัน ระเบิดสมองมันออกมา แล้วเต้นรำในกองเลือด กูปลดเซฟปืนแล้วยิงใส่มันสามนัด ที่หน้าอก ท้อง และหน้าผาก กูส่งปืนคืนให้ลูก้า
"จัดการศพซะ!" กูสั่งลูกน้อง
"ดูเหมือนคุณจะเครียดไปหน่อยนะ ทำไมเราไม่ไปคลับของคุณสักแห่งแล้วไประบายอารมณ์กันล่ะ?" ลูก้าพูด เขาเป็นคนเดียวที่กล้าพูดกับกูแบบนี้และรู้ว่าเมื่อไหร่ไม่ควรล้ำเส้น เราเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่เด็กและกูไว้ใจมันยิ่งกว่าชีวิต
เราสองคนเดินออกจากโกดังไปที่รถ ลูก้านั่งฝั่งคนขับ ส่วนกูนั่งข้างๆ ขณะที่เราขับรถไปยังโรงแรมแห่งหนึ่งของกู จริงๆ กูก็ไม่ได้อยากไปนักหรอก แต่ตอนนี้กูก็ต้องการอะไรมาเบี่ยงเบนความสนใจจริงๆ
ลูก้าไปหาเครื่องดื่มให้เราขณะที่กูเดินไปยังโซนวีไอพีแล้วนั่งลงที่เก้าอี้ตัวหนึ่ง ตอนนั้นเองอีตัวที่กูเคยนอนด้วยสักคน ทาชา ซานดร้า หรือใครก็ช่างแม่ง เกาะแขนกูพยายามจะให้กูเอามันอีก
ลูก้าพูดพลางยื่นแก้วเครื่องดื่มให้กู "วิสกี้สำหรับคุณ ซิน ผมรู้ว่าคุณต้องการมันแค่ไหน"
"กูอยากจะยิงกระสุนใส่หัวอีนี่ชะมัด"
ลูก้าหัวเราะออกมา "ใจเย็นน่า ซิน ที่นี่พยานเยอะแยะ" กูผุดลุกขึ้นจากที่นั่ง มองลงไปยังผู้คนที่กำลังเต้นรำและสนุกสนาน กูจิบเครื่องดื่ม สายตากวาดมองทุกใบหน้าบนฟลอร์เต้นรำจนกระทั่งไปหยุดอยู่ที่สาวผมบลอนด์คนหนึ่งในชุดเดรสสีดำรัดรูป เธอกำลังเต้นยั่วยวน ดึงดูดสายตาของผู้ชายทุกคนในคลับ กูอยากเห็นหน้าเธอใจจะขาด และก็ได้สมใจเมื่อเธอหันมาทางกู โยกย้ายเรือนร่างสุดเซ็กซี่นั่น
ลมหายใจกูสะดุดเมื่อได้ยลความงามของเธอ และต้องบอกเลยว่า เธอดูสวยศักดิ์สิทธิ์ชิบหาย
เธอหันไปรอบๆ เหมือนกำลังมองหาอะไรบางอย่าง จนกระทั่งสายตามาสบกับกู เราจ้องตากันเหมือนตกอยู่ในภวังค์ แต่ก็ถูกขัดจังหวะเมื่อผู้หญิงอีกคน ซึ่งกูเดาว่าเป็นเพื่อนเธอ แตะไหล่เธอ ทั้งคู่เดินกลับไปที่บาร์
กูละสายตาจากเธอไม่ได้เลย เหมือนรู้สึกถึงแรงดึงดูดบางอย่างที่อธิบายไม่ถูก เธอหันกลับมามองกู พูดอะไรบางอย่างกับเพื่อนขณะที่ทั้งคู่ลุกขึ้นเดินไปยังทางออกของคลับ
กูก็ยังคงละสายตาจากเธอไม่ได้ ขณะที่ภาวนาให้เธอมองกูเป็นครั้งสุดท้าย และเธอก็ทำ กูแสยะยิ้ม ยกแก้วขึ้นเป็นเชิงทักทาย ของกู
นางแมวยั่วสวาทตัวน้อยของกู