Read with BonusRead with Bonus

บทที่สามสิบเจ็ด

"ฉันเข้าใจ..." ก่อนที่ลอเรนจะพูดจบ ฉันก็เดินหนีออกมา ตัดสินใจตรงไปที่โต๊ะบุฟเฟต์แทนที่จะคุยกับหล่อนต่อ

ฉันหยิบแก้วน้ำส้มทันทีที่ไปถึงโต๊ะแล้วจิบมัน น้ำลายสอเมื่อเห็นอาหารหลากหลายบนโต๊ะ ฉันกำลังจะหยิบจาน ทันใดนั้นเสียงผู้หญิงคุ้นหูก็ดังขึ้นจากด้านหลัง

"ฉันว่ามันค่อนข้างเสียมารยาทนะที่เดินหนีไปกลางคัน...