Read with BonusRead with Bonus

บทร้อยห้าสิบห้า

การขับรถไปโกดังเต็มไปด้วยความเงียบ ฉันประหม่าจนทำอะไรไม่ถูก ความรู้สึกมากมายถาโถมเข้ามาในใจฉัน ทั้งความเจ็บปวด การทรยศ ความกลัว ความโกรธ และเหนือสิ่งอื่นใดคือความเศร้า เราเลี้ยวรถเข้าไปในโกดัง ฉันสูดหายใจเข้าลึก พลางขยับนิ้วเล่นไปมา ซินกุมมือที่ชุ่มเหงื่อของฉันไว้ สีหน้าของเขาบ่งบอกบางอย่าง

"เธอไม่ต...